‘Zeventien’ van Eva Line de Boer

Een paar jaar geleden zag ik van haar een voorstelling over ‘alles wat er tegelijk gebeurde’. Ik vond de voorstelling boeiend, leuk origineel en ontroerend. En super vormgegeven. Dus toen ik de aankondiging zag van deze voorstelling zag wilde ik er naartoe. Samen met een vriendin zat ik in een halfvolle zaal. Ik vroeg me af waarom? Zou het kunnen zijn omdat de gemiddelde theaterbezoekers het als ‘intercultureel en dus niet interessant’ beschouwde? Of omdat de voorstelling door grotendeels ‘niet geschoolde spelers’ werd gespeeld? In de theaterkrant las ik later een recensie over het stuk waarin vooral de dramaturgie kritiek kreeg; het was ‘rommelig’. Lees verder →

Lila

Alsof een boek dat je ‘gelezen moet hebben’ je vanzelf weet te vinden. Deze gedachte bleef toen ik het boek Lila sloot. Een paar jaar geleden stond het boek ‘Gilead’ in mijn boekenkast. Geduldig lag het te wachten tot ik het zou openen. Maar ik las het niet. Het leek me teveel over kerk en geloof te gaan, ik was bang in een perspectief terecht te komen waar ik niet in wilde. Dus het boek bleef ongelezen liggen en op een dag gaf ik het door aan iemand die het wel graag wilde lezen. Lees verder →

Homo Deus? Vechten&Vieren 2019

Vormgeving: Rieteke van Laar

Vormgeving: Rieteke van Laar

Een half jaar geleden stond de toekomst nog ver van me af. Maar de afgelopen maanden spoedde ze met enorme snelheid naar me toe.  Technologische veranderingen gaan veel sneller dan ik dacht  (of ik heb geruime tijd onder een steen geleefd, daar heb ik zeker aanleg voor).

Voor mijn werk op de CHE (Christelijke Hogeschool Ede) ontwierp ik samen met collega’s een verbredingsprogramma waar studenten die onderwijs volgden over neuropsychologie samen met kunststudenten een festival vullen over technologie en toekomst. We bundelden onze kennis en talenten. Neuropsychologie, filosofie, theologie en kunst trokken deels apart, deels samen op.

Nieuwsgierig ging ik op zoek naar kunst en kunstenaars die hier mee bezig waren. Ik bezocht exposities over privacy, camera’s en algoritmen, over de ‘na-de-mens-tijd’ en robotliefde, ik bezocht theater over iemand die zichzelf verloor in de online-wereld. Ik sprak met studenten en collega’s over de mens die zichzelf kan genezen en verbeteren, de Homo Deus. Vele vragen ontstonden.

Is de Homo Deus ook nog een Homo Respondens? Of een Homo Ludens?  Of blijkt het idee van de Homo Deus een ver overschat ideaal en zijn we eerder de Homo Stupides? Wat is er te winnen in de toekomst? Wat te verliezen? Ik ben er nog niet uit (gelukkig ben ik niet de enige).

Vormgeving Rieteke van Laar

Vormgeving Rieteke van Laar

De studenten zochten tijdens het programma de afgelopen maanden hun eigen interesses en fascinaties. Waar de een vol enthousiasme zich stortte op de werking van het brein, vroeg de ander zich af in hoeverre er nog ruimte is voor het rauwe leven, het niet-perfecte. 

De technologische ontwikkelingen gaan enorm snel, maar het is belangrijk trage vragen te blijven stellen. Zowel wat er te vieren is als wat beschermd dient te worden kun je aankomende maandag 28 januari tussen 18.30 en 21.30 bekijken en beleven in Cultura in Ede. De toegang is gratis. 

https://m.facebook.com/vechtenvieren/

https://www.instagram.com/vechtenenvieren/