En we noemen het: Schrikbeelden!

Twee dagen geleden haalden we hem op. Dante, de Spaanse soort van windhond gemengd met andere rassen. De prachtige Dante, die ons bang aankeek toen we hem haalden. Die in paniek raakt van het verkeer in onze straat. Maar ook, die vrij snel gewoon zijn plasje deed, die s nachts alsnog het eten oppeuzelde dat hij overdag liet staan, en die de 2e ochtend al kwispelend naar me toe kwam en zelfs even op zijn rug ging liggen zodat ik hem over zijn buik kon aaien.
Die Dante, die schrikt van iedere man en van iedere plotselinge beweging.
Afgelopen middag wandelden de Regenboogprins en ik in Amelisweerd en vertelde ik dat Dante als hij iemand met een bal zag spelen, misschien bang was dat diegene de bal naar hem zou gooien.

‘Ja!’ Zegt de Regenboogprins, ‘Dat heb ik ook. Als er iemand een bal naar me gooit dan denk ik dat die plotseling in een steen verandert voor hij tegen mij aankomt. Of als er een auto aankomt, denk ik dat die over mij heen rijdt en dat mijn arm er dan af is. Maar bij mij heeft dat misschien met mijn autisme te maken.’
Ik kijk hem aan. Wat kan hij toch helder definiëren wat hij ziet en denkt. ‘Dat zijn schrikbeelden, waar jij het over hebt.’ zeg ik.
‘Schrikbeelden! Ja precies, dat is het goede woord’ zegt hij. Ik vermoed dat hij voor vandaag nog nooit het woord heeft gehoord, maar we weten  allebei zeker dat het woord precies past bij de situaties die de Regenboogprins beschrijft. Zelf ken ik het woord al lang, maar het is alsof ik vandaag pas echt de betekenis begrijp.

Dante

’Zou Dante ook schrikbeelden hebben?’ Vraagt de Regenboogprins. Ik beaam dat, ‘ alleen komt het bij Dante niet door zijn autisme, maar waarschijnlijk door een nare ervaring in het verleden’. Nadenkend lopen we samen met onze nieuwe huisgenoot verder. In het zonnetje. Door het bos. Langs het water.

Ik bedenk me dat het in oktober zeven jaar geleden is dat de Regenboogprins bij ons kwam wonen.
In oktober wordt Dante ook zeven jaar.
Zeven. Een hoopvol getal als het gaat om het verdwijnen van schrikbeelden.

 

6 reacties op “En we noemen het: Schrikbeelden!”

  1. Bea Jongsma schreef:

    Wat fijn voor de 🌈 prins, een hond. En wat fijn voor de hond, een begripvol maatje vol herkenning

  2. Annemiek M schreef:

    Geweldig dit, Charissa! Het begin van een hele mooie vriendschap. Zo waardevol.
    Veel geluk! 😘

  3. Judit schreef:

    Wat gaaf dat jullie nu ook een hond in huis hebben! Ik werk met kinderen en dieren/natuur en een betere combi kun je in mijn ogen niet bedenken. Dit soort gesprekjes zijn toch geweldig!

    En dan nog de namen van de dieren… ‘Dante’ kun je op verschillende manieren vertalen, maar ‘uithoudingsvermogen/doorzettingsvermogen’ is wel heel passend voor jullie!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.