We liepen samen naar de dokter deze ochtend. De regenboogprins vrolijk pratend naast me. Op de brug passeert een mevrouw. ‘Wat heb jij toch een leuk kind!’ zegt ze. ‘Ik ben helemaal jaloers.’ Ik laat de opmerking even bezinken, maar de regenboogprins reageert ‘Heb jij even pech, dat gaat mooi niet door. ik ben al bezet.’ De vrouw loopt grinnikend door en ik pak de regenboogprins stevig bij zijn hand en loop de praktijk binnen.
A story of belonging
It’s 2,5 year now that our fosterchild is living with us. When I write or speak about him, I call him Rainbowprince to protect him in public space. Rainbowprince is his name because of his creative autistic brains. It’s just that, that makes him so special and unique. It’s a great blessing to be able to take care of this child. Day after day he tells me his stories, his ideas and asks me questions.
This morning he asked me:
– I am the Rainbowprince, are you the Rainbow?
I was deeply touched by this sign of belonging. And I was impressed by called ‘rainbow’. The next moment He said; and Egbert? Is Egbert the rainbowbird? YES ! He is. ANd YES, We’re definitely a family.
Thank you my little Rainbowprince for everything you give!
Sherlock, Watson en echte mensen
Ik hou van alle soorten Sherlocks. De autistische mega-intelligente arrogante moordoplosser met al zijn sociale mankementen en gestoordheid wordt telkens bijgestuurd en in evenwicht gehouden door zijn op het eerste gezicht doodnormale assistent Watson.
ER IS HELEMAAL NIETS VERANDERD!
Het is 12 januari 2017. Met de regenboogprins rijd ik over de A27 richting huis. De prins kijkt naar buiten, naar de auto’s, de weg, de stoplichten en zegt plotseling:
“Het is nu al een tijdje 2017 en er is nog helemaal niet iets veranderd! Dat is gek. Het is toch al wel echt 2017. Alles is nog hetzelfde, hoe kan dat?
Dat moeten we maar eens aan de baas van Nederland gaan vragen!”
Goeie vraag. Weet niet of Rutte de baas van Nederland is, maar hij vertegenwoordigt wel het gezag, dus bij deze meneer Rutte; hoe kan het eigenlijk dat alles nog precies hetzelfde is?
En dit gebeurde allemaal tegelijk.
Misschien vat deze zin, die ik een paar weken geleden las als titel van een voorstelling van Eva Line de Boer, ‘dit gebeurt allemaal tegelijk’ mijn gedachten en gevoelens over 2016 wel samen. Wat een jaar!