Hallo Padraig! (Boekrecensie)

op

Hallo Padraig,

Wat bijzonder om je via je boek te ontmoeten. Je geeft me een inkijkje in jouw leven en brengt thema’s onder de aandacht die ik herken. Door je creatieve geest dwaal ik mee met je associaties. ‘Jezelf, de ander en alles wat je onderweg tegenkomt welkom heten en aanvaarden.’ is volgens jou het begin van het goede leven.
Ik kan dat niet, ben ik al vaak achtergekomen – maar ik probeer het wel. Ik probeer in ieder geval naar ruimte in mezelf te zoeken, zodat er ook ruimte voor die ander of het andere komt. Want dat ben ik met je eens, waar aandacht en aanvaarding is, komt er ruimte voor dialoog.

Ik lees het verhaal van iemand die een worsteling heeft doorstaan en dat waarschijnlijk nog steeds moet doen en tegelijk lees ik het verhaal van iemand die uitdagingen aangaat, zijn talenten inzet en niet loslaat wat hem gegeven is, namelijk geloof. Geloof in liefde van God, van medemensen, geloof in verandering, ook al gaat dat langzaam. Geloof in ‘dat wat schuurt’.  Hoop en vooruitzicht voor wie hij ontmoet en geloof in zichzelf, dat hij de dingen kan doen die hij aanpakt. Lees verder →

Kleine liefde.

op

Ik ben op bezoek bij de Hartenberg van ‘S Heeren Loo om een project te evalueren. Terwijl ik met mijn sparringpartner herinneringen deel, komt een kleine gedrongen man van in de 40 samen met zijn verstandelijk gehandicapte puberzoon de ruimte binnen. Ze zien eruit alsof ze blij zijn elkaar te zien, zonder dat ze lachen of praten. Ze passeren mij waardoor ik niet precies kan zien wat er vervolgens gebeurt, maar even later komen ze samen, de vader met een gebakje in zijn hand, mij weer voorbij en nemen plaats aan de tafel tegenover mij. Lees verder →

40 dagen: Eenvoudig leven met zuster Leonie.

op
Photo by Sarah Dorweiler on Unsplash

Photo by Sarah Dorweiler on Unsplash

Vroeger hielp mijn goede vriendin Marjolein regelmatig bij de zusters van Augustinessen in Amsterdam. Ze hielp mee met het koken en serveren van maaltijden. Ik vond het altijd magisch klinken als ze erover vertelde. Zag in mijn fantasie de stevig in hun schoenen staande zusters in plat Amsterdams in gesprek met allerlei stadsnomaden. Mijn vriendin ernaast, ook in het plat Amsterdams en samen grappen makend en zorg bieden aan wie dat nodig had. Daarna heb ik lang niet meer aan de zusters gedacht, alleen als ik oude zustertjes bij ‘meisjesstad’ (opvanghuis voor vrouwen en jonge kinderen) zag lopen, dacht ik aan ze en bewonderde ze om wat ze deden.

Lees verder →

40 dagen; Simone Weil – liefde en solidariteit.

op

44698229-387C-4A0E-B73B-ED7E9B9B8589

In de eerste week van de 40 dagen tijd schreef ik een aantal blogs over Ebba Pauli die in haar boek ‘De kluizenaar’ op zoek ging naar hoe ze het goede leven kon leiden. Ik las eigenlijk telkens dezelfde boodschap; namelijk dat de wereld een vraag aan je stelt die je te beantwoorden hebt. Dat die vraag niet zo maar beantwoord is, dat er in feite misschien wel veel meer vragen komen als je tracht de vraag te beantwoorden en dat lijden bestaat en je er mee moet dealen, hoe dan ook en dat de weg daarin openheid en ontvankelijkheid is. Lees verder →