Dat je een leuke jongen ontmoet waar je zo’n acht jaar later mee trouwt. Dat je een lekker Dinky’s leven leidt en in een mooi jaren 30 huis woont in de mooiste stad van Nedeland. Dat je allebei banen hebt waarbinnen je jezelf kunt ontwikkelen en dat je er ook nog iets goeds mee doet voor de maatschappij. Lees verder →
Het heeft altijd iets lugubers, alle screammaskers, shrekmaskers, dodenmaskers, monstermaskers die de regenboogprins maakt. Maar vandaag, op stille zaterdag, worden ze tentoongesteld en passen ze wat mij betreft helemaal bij de zaterdag voor paaszondag!
‘Joris Goedbloed’ noemde mijn moeder mij soms toen ik tiener was. Met verve verdedigde ik de goedheid van de mens. Uiteraard waren er slechte mensen. Mensen die overheersten en onderdrukten, die rijk werden ten koste van anderen of die manipuleerden. Maar de mensen die ik tegenkwam waren allemaal goed. Ze hadden alleen iets ergs meegemaakt, of hadden iets verkeerd aangeleerd waardoor ze zo reageerden als ze deden. Ik verdedigde de mens. Lees verder →
Het is een dag later. We eten samen een pannenkoek in een restaurant en de prins zet het gesprek van gisteren voort.
“Charissa, hoe ziet de wereld van de oneindigheid er uit?” vraagt de regenbooprins vandaag als ik hem uit school haal. “Ehm….” zeg ik.