Marlene Dumas is een kunstenares die ik niet kan weerstaan en dus wordt mijn plan om ‘binnenkort eens in het vernieuwde stedelijk te gaan kijken’ omgezet in daadwerkelijke actie. Ik reis met de trein naar Amsterdam en toon triomfantelijk mijn pas gekregen museumjaarkaart aan de balie waardoor ik helemaal gratis de schoonheden van Marlene Dumas kan gaan aanschouwen. Lees verder →
De tandartsenreeks
Een paar jaar geleden begon het. Na vijftien gelukkige jaren vertrok zij uit mijn leven. Ze had me niets verteld. Ze vertrok en verdween naar een voor mij onbekende bestemming. Ik bleef angstig en onzeker achter omdat de meest ideale relatie die ik had met een tandarts plotseling werd afgebroken. In plaats van het vertrouwde ‘hoi, hoe is het gegaan?’ stond er een zwartharige bebaarde man voor mijn neus.
Opvoedkans
‘Mag ik je wat vragen?’
Ik antwoord instemmend. Ik koop haar krantje nooit, maar wil altijd wat doen.
Nog voordat ze haar vraag kan stellen, breekt ze en huilt.
Toewijding – door Janine
Soms kom je iets tegen wat een zodanig zeldzaam verschijnsel lijkt, dat je je erover verwonderen kan. Je verbaast je erover dat het nog bestaat in een actieve vorm! Ik kwam een dergelijk verschijnsel een aantal weken geleden tegen toen ik van mijn huis onderweg was naar de stad.
Madelein vertelt: BROEDPAD door Utrecht
Tussen alle haastige, shoppende mensen, zitten wij op een picknickkleedje onder de Dom te wachten op de deelnemers. Te midden van de drukte in een levendige stad ligt H. op haar buik relaxt te genieten van de zon. Een vrouw stopt en vraagt met één blik om toestemming voor het maken van een foto van dit tafereel. Ze komt niet van hier, dat weet ik, want een hakkelig ‘dank je wel’ volgt na de klik.