40 dagen duister (dag 11: Prikkels)

Prikkels! De afgelopen tijd heb ik het woord vaak gehoord. Ik heb aan der lijve meegemaakt hoe iemand wordt als ie veel te veel prikkels krijgt. Ikzelf heb er ook een handje van om te reageren op alle prikkels die ik ervaar. Vooral als ik het druk heb of als er veel verschillende projecten zijn waar ik tegelijk mee bezig ben. Maar de kleine regenboogprins die sinds oktober bij ons woont, moet er iedere dag opnieuw mee dealen. Ik vond dit prachtige filmpje waarin de ervaring heel helder werd verbeeld. Het is vandaag de 11e dag in de 40dagen tijd.  Het getal 11 kende ik vroeger als het gekkengetal. Gek is, zo leerde ik steeds beter snappen, alles wat het gemiddelde en normale voorbij gaat.  Onze regenboogprins is anders dan  het normale. Hij moet dealen met veel chaos en onduidelijkheid in zijn leven.  En met al die prikkels.

40 dagen duister (dag 9: Leonardo da Vinci)

Deze uitspraak van Leonardo da Vinci kwam ik tegen:

De dieren lijden en hun gejammer vervult de lucht. De bossen vallen ten prooi aan vernietiging. De bergen worden opengescheurd voor de metalen die in hun aderen groeien. En de mens looft en prijst degenen die aan de natuur en aan de mensheid de grootste schade berokkenen.

40 dagen duister: (dag 8: Johnny Cash HURT)

Ik rijd in mijn auto en de mensen om wie ik geef dolen door mijn gedachten.  Mensen met wie ik leef, mensen met wie ik werk of werkte.  Hoe heb ik ze gezien? Heb ik ze genoeg gezien? Heb ik naar ze geluisterd? Heb ik mijn eigen kwetsbaarheid met ze gedeeld? Ik weet het niet. Zo vaak ook luister ik niet, zie ik niet, negeer ik mijn gevoel, ben ik eigenwijs. Ik lijd aan mijn eigen falen.

Lees verder →