De dove puber!

op

‘Jij gaat een enerverende tijd in!’ zei een collega vorig jaar toen ik vertelde dat de Regenboogprins 14 werd. Inmiddels is hij al bijna 15, heeft mijn schoenmaat bereikt en groeit mij binnenkort voorbij. Dat alleen al is indrukwekkend. Dat een kind je voorbij groeit.

Het valt me alles mee hoe enerverend het is. De Regenboogprins heeft namelijk die leeftijd waar ik in het verleden veel mee heb gewerkt en over het algemeen ook heel enthousiast over was. Tieners zijn wezens met slingerende armen en benen, grapjes makend die net niet kunnen, verstrooid, verstrikt rakend in allerlei meningen en gedachten en vaak ongelofelijk onlogisch en daarmee erg origineel. Verder wordt er de kunst van het onderhandelen eigen gemaakt, wat ik ook altijd enorm amusant vond. Lees verder →

Bijna 14 – puber(eigen)wijsheid van de Regenboogprins

op

Als we thuiskomen van vakantie staat er een grote doos op de eettafel. ‘Van Dijks boeken’ staat er op de buitenkant. Bizar dat ik zelf zo’n 40 jaar geleden ook al mijn schoolboeken bij ‘Van Dijks boeken’ bestelde. Ik vraag me af in hoeverre het 2e jaars onderwijs is veranderd.

De Regenboogprins wil gelijk gaan kijken. ‘Maar het is nog vakantie’ protesteer ik. Hij kijkt naar mijn lief. Die snapt de Regenboogprins helemaal en dus ga ik ook overstag. Lief en ik gaan even met de hond wandelen en onze pleegzoon pakt ondertussen de doos  uit.
Als we thuiskomen zien we een berg boeken op de tafel liggen en zit de Regenboogprins met grote aandacht in het biologieboek te lezen. Lees verder →

Docenten door de ogen van een auti-puber.

op

Toen ik 12 was en op de middelbare school zat begonnen we docenten bij hun achternaam te noemen. ‘Wie heb jij voor wiskunde?’ ‘Jansen!’ ‘ Oh, da’s een goeie, die legt echt goed uit. Heb je ook les van Wiersma?’  ‘Ja, die is echt heel streng! En ze kijkt ook een beetje scheel als ze je de beurt geeft, je weet  nooit zeker of ze naar je kijkt en ze wordt kwaad als je dan naar je klasgenoot kijkt.’

Vanmiddag liep ik met de Regenboogprins en zijn vriend Fedde in Amelisweerd. Allebei auti. Ze hadden het over hun leraren. Net zoals  ik vroeger, alleen totaal anders. Lees verder →