Hier Blijven?

Boter bij de Vis, De Regenboogprins, zijn pleegvader, pleegmoeder en een goede vriendin (allemaal van theatergroep het Ei) maakten een video bij het liedje ‘Hier Blijven’ . Bijna zeven jaar komt in vier minuten voorbij en daarnaast de eigenheid ven ieder. Want eigenheid is iets dat, als dat in je bevestigd wordt, je veerkrachtig maakt. En ook, dat je ergens hoort en mag blijven.

Het is alweer ruim zes jaar geleden dat de Regenboogprins bij ons kwam wonen en wat hebben we in ons gezin veel geleerd. Iedereen. De Regenboogprins moest leren

Charissa Bakema

dat hij ons kon vertrouwen. Wij moesten leren om met al zijn regenboogkleuren om te gaan. Wij moesten veel en vaak nadenken over onszelf en onze acties en nog steeds, want inmiddels is de Regenboogprins de puberteit in gerold en bespreekt hij met ons wat hij wel en niet prettig vindt. Over het algemeen is de beoordelingsmeter van ons allemaal positief.  We  hebben veel lol en we maken als we ruzie hebben, het goed met elkaar.

Naast dat we moesten leren  met elkaar om te gaan, moesten we ook leren omgaan met het hele systeem om de Regenboogprins heen. Als eerste een band opbouwen met zijn moeder en zus en daarna de verschillende hulpverlening en school.

Na een paar jaar hadden we het best goed onder de knie.

Ik had zin om mijn eigen talenten en die van de Regenboogprins te combineren en maakte een fototentoonstelling over ons leven als pleeggezin. . Muziekduo Boter bij de Vis, maakte een paar liedjes op basis van de verhalen die ik had gemaakt over de bijzondere uitspraken van de Regenboogprins. Vitree en Simone van der Meulen van Kunstuitleen Emmeloord boden mij de gelegenheid de expositie te starten.

Na de fototentoonstelling bedacht ik samen met pleegzorgorganisatie Vitree een superleuk kunstproject om nog veel meer van het pleegzorgleven te laten zien, en dan niet de ellende, want we weten dat er veel narigheid en ellende is in het leven van ouders en kinderen voor er sprake is van een uithuisplaatsing. Nee, we zijn  op zoek (alhoewel de ellende er ook mag zijn) naar verhalen van veerkracht en hoop. Want die verhalen zijn er ook. En het is goed om die te laten horen. Echte verhalen, waar dwars door ellende en narigheid nieuwe wegen worden gevonden. Het klinkt misschien gek, maar een paar jaar geleden had niemand van ons gekund wat we nu hebben gedaan. En dan is dit ook maar weer een soort van begin. Ik ben benieuwd waar het eindigt.

Boter bij de Vis, De Regenboogprins, zijn pleegvader, pleegmoeder en een goede vriendin (allemaal van theatergroep het Ei) maakten een video bij het liedje ‘Hier Blijven’ . Bijna zeven jaar komt in vier minuten voorbij en daarnaast de eigenheid ven ieder. Want eigenheid is iets dat, als dat in je bevestigd wordt, je veerkrachtig maakt. En ook, dat je ergens hoort en mag blijven.

De eerste reacties op Engage the Village.

Vorige week lanceerden Broedgebied en Vitree de eerste podcast van Engage the Village, waar jongeren tussen de 10 en 18 jaar vertelden over hoe de komst van een pleegbroer of zus hun leven beïnvloedde, gemaakt door Wouter Nieuwenhuizen en het Engage the Villlage team. Midden in de podcast kun je luisteren naar het liedje ‘Hoe bouw je een huis’ dat Boter bij de Vis speciaal voor deze podcast maakte op basis van de interviews met de jongeren.

Sanne, één van de deelnemers, vertelt hoe het voor haar was om mee te doen:

Ik hoorde veel verschillende verhalen over hoe mensen het vinden om pleegbroer of zus te zijn. Ik ken natuurlijk mijn eigen verhaal, maar in mijn directe omgeving ken ik geen mensen die pleegkinderen hebben. Ik vond het erg leuk om in gesprek te zijn met mensen die weten hoe het is, het inspireerde me. Door de podcast ben ik ook na gaan denken over mijn eigen verhaal en kreeg ik vragen waar ik anders nooit echt over nagedacht had. Ik vond het fijn om zo in gesprek te zijn.

We kregen ook een aantal reacties van andere jonge luisteraars.
“Supervet!” “Supertof!” “Echt heel leuk. Ik vind het heel mooi hoe iedereen zo achter elkaar praat, heel leuk om naar te luisteren.

En van willekeurige luisteraars:

’ Supertof. De kinderen zijn te gek!’
“Heel mooi, heel professioneel, ook de muziek.”
“Wat een belangrijk initiatief!”
”Hier mogen jullie trots op zijn’
”Ik ben onder de indruk.”
“Heel mooi om te horen, zo puur die kinderen, prachtig. Ook mooi om te delen met pleeggezinnen die ik ken. Dankjewel!”
”Mooi om te horen hoe het voor een groot deel volkomen vanzelfsprekend is voor de kinderen dat er ‘gewoon’ iemand bij komt. Niet te moeilijk doen. Succes met podcasts! Ben benieuwd naar de volgende.”
”Wat een prachtproject.”

Kwam er ook kritiek? Tot nu toe vooral van onszelf. We zijn al weer druk in gesprek over  wat er nog meer kan. In januari komt de 2e podcast uit van eigen kinderen van pleegouders, maar dan laten we de 20-ers aan het woord.

Kwamen er ook vragen?
Jazeker. Zo kwam de vraag: ‘kunnen jullie dit ook met pleegkinderen doen?’.
Ja, gaan we doen. Maar eerst komen in januari de twintigers aan het woord, jongeren die terugkijken op ‘opgroeien met pleegbroers en zussen’ . Ze vertellen wat ze prachtig vonden, wat ze moeilijk vonden, wat onverwachts was en hoe het hen heeft gevormd.

De podcast en het liedje nog niet gehoord? Via onderstaande link kom je bij de afspeellijst.

Podcast Engage the Village & Hoe je een huis bouwt!