Nog één dag 15

Lieve Regenboogprins,

Vandaag is de laatste dag dat je 15 bent. Negen jaar geleden op deze dag wist ik nog niet van je bestaan af. Ik wist nog niet welke rijkdom het leven met jou mij zou gaan geven. Ik had je grote ogen nog niet gezien en je humor nog niet bemerkt. Ik had nog nooit geluisterd naar jouw geheel eigen kijk op het leven. Ik had je zachte handen en je soepele slanke maar stevige lichaam nog niet geknuffeld. Ik kende mijn eigen woede en frustratie nog maar een klein beetje, door jou leerde ik die beter kennen en ik leerde er ook beter mee omgaan. Net zoals mijn tranen. Ik wist niet dat de tranen die er in mij waren veel meer zouden gaan vloeien, zowel van verdriet als van ontroering. Ik wist ook nog niet dat mijn professionele rol in het leven zou veranderen van begeleider naar ‘vrijwilliger’ en ‘cliënt’ en ‘moeder’ en dat dat zou betekenen dat ik plotseling zou worden gezien als iemand die het niet wist in plaats van iemand die deskundig is.  Ik wist nog niet dat ik daar veel van zou leren en dat ik het niet op me zou laten zitten.  Ik wist niet dat ik voor jou zou vechten als een wolf voor haar welp, samen met mijn lief. Ik wist niet dat ik zou leren onderscheiden wie iets voor jou en voor ons wilde betekenen en wie vooral een baan had.  Lees verder →