De regenboogprins wordt ouder en heeft zich ontwikkeld tot een waar ‘schoolkind’ dat in de klas meedoet met de lessen en in de pauze op het schoolplein speelt. Dat is voor de meeste elf-jarige kinderen normaal, maar voor de regenboogprins is het een prestatie. De regenboogprins koos er jarenlang voor in zijn eentje te spelen omdat hij niet goed wist hoe hij met anderen moest spelen, of omdat anderen altijd andere dingen wilden dan hij, of omdat hij bang was een boze bui te krijgen, of omdat hij dacht dat andere kinderen hem toch niet leuk zouden vinden. Maar het laatste half jaar is dat veranderd en maakt de prins reuzestappen. Lees verder →
De thuislozen
Zaterdagavond 13 oktober 2018. Samen met mijn lief bezoek ik de maar liefst drie uur durende voorstelling ‘de thuislozen’ in Stadsschouwburg Utrecht. Een voorstelling die, zo staat in de aankondiging, tot stand is gekomen samen met dak en thuislozen, hulpverleners, acteurs, wethouders. Lees verder →
Hopeloos hoopvol (blog 7)
Dit is de 7e blog die ik schrijf naar aanleiding van het boek ‘Hopeloos hoopvol’ van John Caputo. De 7e zou wellicht de vervolmaking van het boek moeten zijn, maar ik blijf hopeloos in de 6e hangen. Iets wat mij ook overkwam tijdens het lezen van ‘Verslaafd aan God’ van Peter Rollins. Ik kon de transfer naar de praktijk niet goed maken. Waarom gebeurt dit in dit boek nu weer? Ik doe een poging samen te vatten wat Caputo schrijft. Lees verder →