Een expo met een staartje.

Sinds 2 November hangen 16 foto’s bij Kunstuitleen Emmeloord aan de wand. Als theatermaker is dat een beetje vreemd, omdat ik gewend ben aan het eind van een voorstelling alles weer in te pakken en weer mee naar huis te nemen.
Een deel van mijn leven met mijn lief en de Regenboogprins is dus te zien in Emmeloord.

Op 2 November hebben we een prachtige opening beleefd, een opening waarin we samen de waarde van ‘it needs a village to raise a child’ leerden kennen.

Lees verder →

De dag er tussenin.

Zondag 3 November. Een dag tussen twee feestjes in. Op 2 November opende mijn tentoonstelling ‘bijzonder gewoon’.  Zo’n 50 bezoekers voelden zich geraakt door de foto’s, maar ook door de welgekozen muziek van kleinkunst duo ‘boter-bij-de-vis’ en de columns die ik voorlas. Het was een moment dat we ons realiseerden dat ‘It takes a village to raise a child’ niet zo zeer over organisatie, dan wel over community gaat.  Vandaag rust ik even uit want morgen is opnieuw een bijzondere dag.  Lees verder →

Buitengewoon bijzonder hoe dingen soms gaan.

Een paar jaar geleden vroeg ik mij af of de keuze om pleegouder te worden, wat betekende dat ik veel energie in één kind zou gaan steken, ook iets zou kunnen betekenen voor het grotere geheel. Ik was gewend om in de publieke ruimte te werken met theater, workshops, lezingen en trainingen.  Eerlijk gezegd was ik een beetje bang dat ik helemaal niet in staat zou zijn  om zoveel energie te steken in 1 mensje. Ik was bang dat ik mezelf niet genoeg weg zou kunnen cijferen.
Lees verder →