Misschien vat deze zin, die ik een paar weken geleden las als titel van een voorstelling van Eva Line de Boer, ‘dit gebeurt allemaal tegelijk’ mijn gedachten en gevoelens over 2016 wel samen. Wat een jaar!
Gewoon twee knuffelmuizen.
Wat je kunt zien als je het verhaal erbij niet weet:
– twee goedkope muisjes van de Ikea.
– een kussen van waarschijnlijk het bed van een kind.
HET VERHAAL VAN DE TWEE MUIZEN.
Inmiddels kent iedereen hem als de regenboogprins. De jongen die eerst deels, maar later helemaal bij ons kwam wonen. Deze jongen woonde vanaf dat hij negen maanden was totdat hij zeven was bij liefhebbende pleegouders. Lees verder →
Hoe de huid weer heel werd
De feniks vloog naar de zieke vrouw toe. Hij landde op haar kapotte lichaam en liet een traan vallen. De gebarsten huid heelde.
Het is waarschijnlijk niet zo verwonderlijk dat ik met kerst op de een of andere manier altijd bezig ben met het thema moeder en kind. Het christelijke kerstverhaal draait daar immers om. Maar sinds de regenboogprins bij ons woont hebben de gedachten huid gekregen. Ze zijn tastbaar geworden. Ze hebben vlees en bloed gekregen. Lees verder →
Wat woorden betekenen
Regenboogprins en ik denken na over woorden met meerdere betekenissen, maar al snel blijkt dat we überhaupt nadenken over de betekenis van woorden.
Blik = hoe je kijkt, bijvoorbeeld boos of blij. Een blik zitten ook boontjes in.
Boom = met takken en bladeren en bruin. Maar ook: Even lekker bomen!
Regenboogprins: “Wat is bomen?” Lees verder →
Bakje en takje
Jarenlang hoefde ik in december weinig meer dan het halen van een aantal deadlines voor mijn werk. Ik hoefde geen sinterklaas te vieren, geen kerstboom te kopen. Tijdens de kerstvakantie gingen lief en ik vaak een weekje of een paar dagen op reis.
Sinds de regenboogprins bij ons woont is daar geen sprake meer van. Sinterklaas moet gemanaged worden, in de zin van en waar wel cadeautjes en waar niet. Dit jaar voor het eerst Lees verder →