Jij mag alles zijn!

De komende tijd ben ik veel  aan het schrijven, maken en ontwerpen. Ik schrijf een nieuwe voorstelling, ik maak opzetten voor een paar nieuwe podcasts en ik ontwerp een spel. Tussendoor en ‘s avonds lees ik dan heel graag. Een paar weken geleden gaf een vriendin mij het boekje ‘Jij mag alles zijn’ van Griet Op de Beeck mee om te lezen. Ik twijfelde; was bang dat het over kinderen ging die getuigen zijn van ernstig geweld of misbruik. Maar dat was helemaal niet zo. Het boek gaat over een meisje van negen,  Lexi, over haar fantasie en haar levenskracht.  Misschien dat je nu al genoeg info hebt om het boek te gaan lezen?  Lees verder →

Wat is dat toch met honden?

De mensen die mijn blogs lezen en de Instagram volgen weten het allang. Sinds de zomer is de hond Dante bij ons komen wonen. En dat heeft voor vele veranderingen gezorgd. Zo ben ik zo’n 5000 stappen meer gaan lopen per dag (zat gemiddeld op 10.000, maar maak nu echt meters). De Regenboogprins is in rang opgeschoven en beschouwt zich als de grote broer van Dante. Ik zelf ben uitverkozen door de hond als ‘The one and only’ wat een heerlijk gevoel is. En mijn lief moest (weer) hard werken om de liefde van de hond te verwerven, maar is daar nu wel in geslaagd lijkt het.

Contact leggen

Ook heb ik de afgelopen maanden plotseling heel veel nieuwe mensen leren kennen in de wijk. De hondenbezitters groeten elkaar, spreken met elkaar en bespreken hun honden. Nooit geweten dat contact leggen zo makkelijk zou kunnen zijn. Oh ja en wat ik als laatste heb ontdekt is dat onze lieve asielhond uit Spanje waarschijnlijk een rasechte Galgo Espagnol is. Daar kwam ik achter toen ik wat googelde op de term windhonden en plotseling een foto zag van een hond die sprekend op Dante leek. Maakt verder niet uit voor de liefde, maar toch wel leuk om achter te komen.

Besmetting

Wat me ook overkomt is dat ik plotseling alle romans over honden zie liggen en nieuwsgierig oppak. Lees verder →

Verwonder je met Marlin Wildeboer (boekenblog)

Je laat weten waar je bent en met wie.
Je bent op het afgesproken tijdstip thuis.
Als je naar bed gaat, leg je je telefoon op de gang aan de lader.

Drie basisregels in gezinshuis Verwonder. Toen ik ze las, herkende ik ze direct. Ze zijn nodig om samen te kunnen leven. En het zijn ook precies die regels, waar, als er niet aan gehouden wordt, van alles in misgaat. Marlin Wildeboer deed mee aan één van de eerste podcasts van Engage the Village. Tijdens de opname vertelde ze dat ze een boek aan het schrijven was over hoe het voor haar was om in een gezinshuis te leven. Marlin’s ouders startten in 2015 met gezinshuis ‘Verwonder’ waar naast hun eigen dochters, vier kinderen wonen. Voor die tijd deden haar ouders crisispleegzorg, sinds haar 9e wonen er dus voor kortere of langere tijd extra kinderen bij het gezin waarin ze opgroeit.  Marlin beschrijft in haar boek wat een gezinshuis is, hoe het er bij haar ouders aan toegaat en hoe het voor haar is dat haar ouders gezinshuisouders zijn.

Er gebeurt nogal wat!

Lees verder →

De groef (naar aanleiding van het boekje van Maartje Wortel)

Vandaag las ik ‘De groef’ van Maartje Wortel. Het was een heerlijk bevrijdend boekje. Zonder teveel over de inhoud te vertellen, want die kun je beter zelf lezen, bracht het boekje me zo’n 23 jaar terug in de tijd.
Het was de tijd dat ik alleen was, of soms samen en dan weer alleen. De tijd dat ik in mijn lege agenda staarde en me afvroeg met wie ik nu weer eens af moest spreken. Waar ik danste tot diep in de nacht en daar dan iemand ontmoette, wat soms eindigde in een catastrofale liefde en soms in een maandenlang spel. De tijd dat ik nadacht over het leven en me afvroeg of ik in mijn eentje ooit echt gelukkig kon zijn. Waar ik op kerstavond door de wijk ging lopen en stiekem bij de mensen naar binnen gluurde om te zien hoe gezellig ze het hadden en dan zag dat de meeste mensen gewoon voor de televisie zaten. Lees verder →

Mini bieb: De ingewijden – Hella S. Haasse (boekrecensie)

Ik geloof dat er soms ogenblikken zijn, dat zijn dan misschien die vreemde toestanden waar je gewone verstand zich tegen verzet, dat je je bewust wordt van een ander verband. Bewust worden is te sterk uitgedrukt. Je doorziet het niet, je begrijpt het niet. Iets in je, dat diep zit, buiten het bereik van je denkende en handelende ‘ ik’,  voelt het alleen.

Uit de minibieb bij mij in de buurt haalde ik het boek ‘De ingewijden’ van Hella S. Haasse. Mijn ouders stimuleerden mij als kind altijd om te lezen, maar ik ben niet opgegroeid met het lezen van literatuur, dus veel schrijvers leerde ik pas kennen toen ik volwassen was. Hella Haasse leerde ik zelfs pas een paar jaar geleden kennen toen een vriendin een boekje van haar gaf. Lees verder →