Vrouwendag – deel 2 – wat ik zo leuk vind aan vrouw zijn!

Sommige mensen zeggen dat je het gelukkigst bent als je jong bent, maar ik ben nu gelukkiger. Ik heb een verdomd interessant leven gehad en ik ben van plan om dat zo te houden. Debbie Harry (Blondy)

Wat ik zo leuk vind aan vrouw zijn? Ik had verwacht zo een grote opsomming te kunnen geven, maar er komt even niets in me op. Misschien is het niet zo dat ik het zelf zo leuk en belangrijk vind om vrouw te zijn, ik vind vrouwen gewoon leuk. Ik vind ze interessanter en intrigerender dan mannen. Ja, nu komt er wel inspiratie.
Vrouwen heb ik leren kennen als beste vriendinnen en ook als gemene loeders. Soms zat dat zelfs in een en dezelfde vrouw. Ze zijn mijn zusters in de Heer, alhoewel ik me altijd wat ongemakkelijk voel tijdens christelijke vrouwenbijeenkomsten omdat we daar met z’n allen de liefde voor één man moeten delen. Vrouwen zijn soms ook mijn gehate stiefzussen, als ze vriendelijk met mij praten en achter mijn rug roddelen over ‘wat er allemaal ontbreekt, ongelooflijk irritant en zeker niet professioneel is’.  Ze zijn ijdel. Soms dom, soms intelligent. Soms zijn ze misbruikt en gekleineerd. Lees verder →

Vrouwendag – deel 1 – oma

Toen ik twintiger was, sloeg ik het nooit over: Internationale Vrouwendag. Het was een moment waar emancipatie en wereldwijde verbondenheid samen opgingen. Vaak organiseerde ik een bijeenkomst. De laatste 10 jaar is de dag echter vaak aan me voorbij gegaan, voor ik het wist was het  half maart en realiseerde ik me spijtig dat ik het weer vergeten was. Dit jaar is anders want het is een jaar van verandering en reflectie en internationale vrouwendag past in mijn  denkproces.

Oma, de 3e vrouw van rechts in de bovenste rij.

Aan een pilaar in mijn huis hangt deze foto. Mijn oma, de 3e vrouw van rechts op de bovenste rij, tijdens een bijeenkomst van de vrouwenvereniging van haar kerk. Mijn oma had een goede baan bij een breifabriek, vertelde mijn moeder. Totdat ze ging trouwen; toen moest ze van mijn opa als arbeider gaan werken in een koekjesfabriek.  Lees verder →

Benni alias System Crasher

Vorige week viel mijn oog op een beschrijving van de film ‘System Crasher’. Nora Fingscheidt, de regisseur van deze film ontving in 2019 een prijs voor de cinematografische vernieuwing tijdens de wereldpremière in Berlijn. Deze week ben ik hem gaan zien. Een film waarbij ik soms huilde, soms inwendig vloekte en soms grijnzend en glimlachend naar keek. De film laat haarscherp de liefde en doorzettingskracht maar ook de machteloosheid en soms lafheid van ouders en hulpverleners zien en een falend systeem waarin kind, ouders en hulpverleners verdwalen. De film laat ook de veerkracht van een kind zien, Benni, die zich hoe dan ook niet op z’n kop laat zitten. En het gevaar dat een kind kan zijn voor zichzelf en zijn omgeving als hij of zij zichzelf niet kan beheersen.
Een film waar iedereen die iets met jeugd te maken heeft, naartoe moet wat mij betreft.

En ga er zeker over doorpraten want je moet het wel even verwerken en dilemma’s zit de film vol mee. Met een fantastische 11-jarige actrice. By the way, het is geen leuke film. Dan ben je bij deze gewaarschuwd.